چرا هنگام قرائت تعدادى از آيات قرآن بايد سجده كنيم؟ مهم ترين علتى كه براى سجده در چهار سوره سجده دار مى توان ذكر كرد، سنت اهل بيت عصمت و طهارت(عليهم السلام) است; يعنى روايت هايى كه از امامان معصوم(عليهم السلام) صادر شده است:
ابوبصير از حضرت امام صادق(عليه السلام)روايت كرده كه فرمود: اگر چيزى از آيات عزايم چهارگانه (آيات سجده دار در چهار سوره علق، نجم، تنزيل سجده، حم سجده) خوانده شد و تو آن را شنيدى، بى درنگ سجده كن; در هر حال كه باشى; چه بدون وضو، چه جُنُب و چه زنى كه در حال بى نمازى (حيض) است، امّا در ساير آيات سجده دار قرآن (غير از چهار سوره مذكور) اختيار دارى سجده كنى يا نكنى.[1]
از اين حديث شريف چند نكته به دست مى آيد:
1. بعد از تلاوت يا شنيدن آيات سجده دارِ واجب، امر به سجده شده و فوراً بايد سجده كرد;
2. در سجده هاى واجب (آيات سجده دار) داشتن وضو، جنب نبودن و حايض نبودن زن شرط نيست;
3. سجده در آيات سجده دارِ غير از چهار سوره مذكور، مستحب است و انسان مى تواند آن را انجام دهد يا ترك كند.
مهم ترين حكمت سجده هاى مستحب نيز تعبد و روايت هاى معصومين(عليهم السلام) است.
[1]. شيخ حرّ عاملى، وسائل الشيعه، ج4، ص880، باب42، حديث2.
|